Κουλούρης, Χρήστος

(Λαμία 1924 –). Εκπαιδευτικός και λογοτέχνης. Σπούδασε στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία Αθηνών. Σταδιοδρόμησε ως δάσκαλος και παράλληλα ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία. Στα ελληνικά γράμματα εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1943 με την ποιητική συλλογή Πρωινό ξύπνημα. Έκτοτε ασχολήθηκε με την ποίηση, το διήγημα και το δοκίμιο. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και από το 1961 διευθύνει το περιοδικό Νέα Σκέψη. Στα έργα του συμπεριλαμβάνονται οι ποιητικές συλλογές Βόρειο Σέλας (1946), Ιωλκός (1948), Η μελαγχολία του Δαιδάλου (1952), Η τόλμη των κυμάτων (1955), Η ανεμόσκαλα (1964), Μυστική γραφή (1974), Τα επίγεια (1975), Εσπερινό αρχιπέλαγος (1978), Ορειχάλκινα (1983), Επιθυμίες (1986), Η απάνθρωπη λίμνη (1989), Ηφαίστειο (1999) κ.ά. Έχει γράψει επίσης τα πεζά Η βεντάλια της άνοιξης (1949), Ο θρύλος του Αιγαίου (1952), Μοναξιά (1963), Στη δική μας γη (1969), Τα κούμαρα (1970), Η άγνωστη μέρα (1976), Η κρυφή φλόγα (1977), Το πικρό σταφύλι (1979), Ο ρεπόρτερ (1980), Το πεζοδρόμιο (1990), Η αυταπάτη (1991), Η μοιραία στιγμή (1999), Ένδυμα περιπάτου (2000) κ.ά., τα δοκίμια Ζαχαρίας Παπαντωνίου (1953), Ο πόλεμος στην Πίνδο και οι ποιητές μας (1954), Τάκης Δόξας (1956), Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος (1959), Αλησμόνητοι και λησμονημένοι (1960), Λογοτέχνες του καιρού μας (1965), Μορφές και είδωλα Α’ (1971), Μορφές και είδωλα Β’ (1973) κ.ά. Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς (1968), με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1971) και με βραβείο της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Αρκετά από τα ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε ξένες γλώσσες.